R-Biopharm biedt u een nieuwe productlijn aan: SeraSpot®, de nieuwe microspot-array voor multiplex diagnostiek van auto-immuunziekten.
Bij auto-immuniteit valt het immuunsysteem structuren van het eigen lichaam aan. Afhankelijk van de aangevallen structuur (bijv. zenuwen, gewrichten, lever), variëren de symptomen en dus het type ziekte. Momenteel zijn er circa 81 verschillende auto-immuunziekten bekend. Dit kunnen lokale (d.w.z. orgaanspecifiek) of systemische auto-immuunziekten zijn.
Veel auto-immuunziekten worden gekenmerkt door auto-antilichamen. De auto-antilichamen zijn ofwel direct pathogeen (bijv. anti-GBM) of ziekte-gerelateerd. Ze kunnen waardevolle prognostische markers zijn (bijv. anti-AMA-M2), nuttig zijn bij het monitoren van de patiënt (bijv. anti-dsDNA) of noodzakelijk zijn voor de differentiaaldiagnostiek (bijv. anti-Mi2). Het is belangrijk om te beseffen dat een eerder gestelde diagnose van de auto-immuunziekte een betere uitkomst betekent voor de patiënt. Dit is met name belangrijk bij progressieve ziekten die leiden tot onomkeerbare gebreken, zoals reumatische, fibrotische ziekten.
Diagnostiek voor auto-immuunziekten
Testen op auto-antilichamen is een centraal element in de diagnostiek en behandeling van auto-immuunziekten. R-Biopharm biedt SeraSpot® aan, een nieuwe microspot-array voor de diagnostiek van auto-immuun- en infectieziekten. Tegenwoordig bestaat het SeraSpot® platform uit 4 verschillende microspot-arrays plus de microspot-array-scanner voor de diagnostiek van bindweefselziekten, auto-immune leverziekten of systemische vasculitis en het syndroom van Goodpasture.
Bindweefselziekten zijn systemische inflammatoire reumatische ziekten, gewoonlijk gekenmerkt door een chronisch verloop (systemische bindweefselziekten) en vaak met overlappende symptomen (overlapsyndromen). Bindweefselziekten omvatten de volgende ziekten, en patiënten worden gewoonlijk gescreend op anti-nucleaire antilichamen (ANA):
- Systemische lupus erythematosus (SLE) en subsets
- Syndroom van Sjögren
- Systemische sclerose (SS)
- Idiopathische (auto-immuun)myositis
- Gemengde bindweefselziekte (syndroom van Sharp)
- Overlapsyndromen.
Primaire auto-immuunleverziekte (AL) kan worden onderverdeeld in:
- Auto-immuunhepatitis (AIH) type I tot III
- Primaire biliaire cirrose (PBC)
- Primaire scleroserende cholangitis (PSC)
- Overlapziekte met kenmerken van AIH en PBC of PSC.
De symptomen van AL zijn vergelijkbaar met die van andere chronische leverziekten en kunnen zich ontwikkelen tot levercirrose. Alleen een vroege diagnose en behandeling kunnen een dergelijk uitkomst voorkomen. Ongeveer 15% van de gevallen van chronische leverziekte hebben een auto-immuunpathogenese. Daarom is de bepaling van verschillende auto-antilichamen nuttig.
Laboratoriumbevindingen bij auto-immuunhepatitis omvatten seropositieve resultaten voor antinucleaire antilichamen (ANA’s), gladdespierantilichamen (F-actine), of LKM-1-antilichamen (Liver-Kidney Microsomal type 1) of anti-LC1-antilichamen (Anti-Liver Cytosol 1). De diagnostisch relevante antilichamen voor AIH worden gebruikt voor de subclassificatie van AIH en ook voor de differentiatie van PBC.
Primaire systemische vasculitis van kleine en middelgrote vaten van onbekende etiopathogenese is gerelateerd aan aan anti-neutrofiele cytoplasmatische antilichamen (ANCA). De drie vasculitissoorten die verband houden met ANCA zijn:
- Granulomatose met polyangiitis (GPA of ziekte van Wegener)
- Microscopische polyangiitis (MPA)
- Eosinofiele granulomatose met polyangiitis (EGPA of syndroom van Churg-Strauss).
Meer dan 90% van de GPA- en MPA-patiënten is ANCA-positief. In de meeste Europese studies is de ANCA-antigeenspecificiteit van MPA hoofdzakelijk myeloperoxidase (MPO) en voor GPA hoofdzakelijk proteïnase 3 (PR3). EGPA-patiënten zijn in 50% van de gevallen ANCA-positief, meestal MPO. MPO-ANCA-gerelateerde vasculitis komt meer voor bij Japanners en Chinezen, terwijl PR3-ANCA meer voorkomt bij Europeanen. Glomerulonefritis komt meer voor en verloopt ernstiger bij PR3-ANCA-gerelateerde vasculitis in vergelijking met MPO-gerelateerde vasculitis.
De ziekte van Goodpasture is een glomerulonefritis, met of zonder pulmonale hemorragie, gekenmerkt door circulerende anti-glomerulaire-basaalmembraan-antistoffen (anti-GBM-antilichamen). Vroege herkenning en behandeling van dit syndroom zijn cruciaal voor de prognose van de nierfunctie. Soms kan het syndroom van Goodpasture zich ontwikkelen bovenop een ANCA-positieve systemische vasculitis. Afgezien van de aanwezigheid van anti-GBM-antistoffen bij de ziekte, is ongeveer een derde van deze patiënten ook ANCA-positief. ANCA-positiviteit gaat vaak een paar maanden tot zelfs jaren vooraf aan de anti-GBM-antilichamen.
Kies een indicatie
Kies een technologie
Kies uw auto-immuniteitproduct
Recent nieuws
U bent misschien ook geïnteresseerd in
Ondersteuning voor auto-immuniteit
Vragen? Maak gebruik van de expertise van ons team. Wij zijn er om u en uw organisatie tijdens het hele testproces te ondersteunen om uw succes te garanderen.